De stamvader van mijn familietak is Thomas Koops (1734-1790). Hij is geboren in het Drentse Kolderveen als zoon van Coop Jans. Zijn kinderen en de latere generaties droegen zijn voornaam vervolgens als hun achternaam. Tot ongeveer 1850 woonden en werkten allen in Kolderveen, maar daarna ging men de wereld in en ontstonden meerdere familietakken, ondermeer in Oldemarkt, in de Haarlemmermeer en in Hoogeveen.

In deze blog worden oude verhalen rond de familie Thomas verteld en zoektochten naar oude gebeurtenissen beschreven, met als doel bijna of al helemaal vergeten familieleden weer enigszins uit de vergetelheid te halen.

zondag 2 december 2012

Molenaars in actie

Dit ogenschijnlijk niet zo bijzondere plaatje is mij toch heel dierbaar. Hij is gemaakt op 5 september 1980 in Hoogeveen. We staan op de stelling van korenmolen “De Zwaluw” aan de van Echtenstraat en op deze dag wordt de molen na een ingrijpende renovatie heropend. Links zien we mijn vader, Hendrik Thomas (1909-1993) en rechts zijn broer Jacob (1911-1991). Henk is hier dus 71 jaar en Jaap is 69. Samen zijn ze aan de voet van deze molen opgegroeid en samen tuigen ze hier de wieken op om de boel weer aan het draaien te krijgen. Ik denk dat het meteen de laatste keer is dat ze samen op de stelling hebben gewerkt.


Deze tak van de familie Thomas is een echte molenaarsfamilie. De grootvader van beide heren op de foto was al molenaar in 1860 en was tussen 1886 en zijn overlijden in 1909 eigenaar van de nu verdwenen korenmolen van Noordscheschut. Hij had twee zoons, waarvan Cornelius, de jongste, in 1906 “De Zwaluw” in Hoogeveen kon kopen. Hij was hier de molenaar vanaf dat moment tot hij stierf in 1953. Henk en Jaap waren beiden in het bedrijf van hun vader werkzaam, vooral in de jaren 30. Henk deed later vooral de administratie en Jaap deed het molenwerk. Toen Henk trouwde in 1942 verliet hij het molenaarshuis en het bedrijf, dat nog tot in de jaren 60 door Jaap werd voortgezet. Het molenaarsberoep was toen een anachronisme geworden; het onderhoud van een molen was al langere tijd onbetaalbaar voor een particulier en het bedrijf werd opgedoekt. Daarna raakte de molen snel in verval: een molen die niet regelmatig draait is ten dode opgeschreven. In de jaren 70 werden de heklatten al van de wieken gehaald omdat deze naar beneden dreigden te vallen en niet veel later moesten ook de wieken zelf eigenlijk verwijderd worden. Gelukkig zag ook de gemeente Hoogeveen uiteindelijk in dat een onttakeld monument in het centrum van Hoogeveen niet wenselijk zou zijn. Men nam de molen over en maakte de renovatie financieel mogelijk.

Wat op de foto is te zien is dus eigenlijk dubbele nostalgie: twee broers in actie die dat al 40 jaar niet meer samen hadden gedaan en die een beroep demonstreren dat toen al een halve eeuw uit de tijd was. In mijn toch uitgebreide fotocollectie bestaat een dergelijke actiefoto uit vroegere tijden niet en hij vervult me dan ook met weemoed.